Overslaan en naar de inhoud gaan

Primaire tabs

Elsa
Ervaringen

Het verhaal van Elsa

Ik wist al dat mijn vriend zichzelf beschadigde voordat ik een relatie met hem had en ik was erg met hem begaan. Maar toen we een relatie kregen en hij het meer en meer in mijn aanwezigheid deed schrok ik er vreselijk van. Ik probeerde het te stoppen door hem vast te houden en het mesje af te pakken. Soms tot vechten aan toe.

Ik reageer nu anders dan in het begin. Ik weet inmiddels veel van de achtergronden en waardoor de zelfbeschadiging optreedt. Soms weet ik dat hij ‘het’ doet en ik laat hem deels begaan. Ik ben nu redelijk op de hoogte van het moment waarop het genoeg is. In overleg met hem ontvang ik dan het mes en pas erop. Hij vindt dit meestal oké. Sinds hij medicijnen heeft, vraagt hij mij die te beheren en alleen te geven als hij erom vraagt. Wij bepalen dan samen de hoeveelheid. 

Ik stoor mij wel eens aan het gedrag van anderen die de littekens veroordelen. De directe omgeving gaat hier rustig mee om: soms wordt het regelrecht genegeerd. Daar hoef je natuurlijk ook niet blij mee te zijn. En we krijgen stomme vragen. 

Mijn vriend en ik hebben afspraken gemaakt maar het is moeilijk voor hem om die altijd na te komen omdat hij soms dissocieert. Eerlijk gezegd heb ik zelf ook weleens moeite om zo’n afspraak na te komen omdat ik eigenlijk zo graag wil dat hij, die ik liefheb, aan een beetje normaal leven toe kan komen, zonder die last. 

Ik vind dat mijn verantwoordelijkheid begrensd is. Hoewel ik het verschrikkelijk vind dat hij zichzelf beschadigt, voel ik me daar niet schuldig om, als vriendin. Ik steun hem waar ik kan, maar wordt die niet aangenomen dan is het ook goed. Maar ik vind niet dat hij het dan maar uit moet zoeken. Ik kan me voorstellen dat hij mij wel eens als obstakel beschouwt, enkel en alleen door mijn aanwezigheid. 

Ik heb zelf ook behoefte aan hulp en krijg die gelukkig ook. Een paar fijne mensen in mijn buurt vangen mij op. Ik besef dat ik bevoorrecht ben, niet iedereen kan terugvallen op zulke helpers; en dan is het zwaar. Bondgenotencontact kan partners/ familie en vrienden, maar ook bijvoorbeeld werkgevers en collega’s ondersteuning bieden. Het is prettig om te ervaren dat je er niet alleen voor staat en dat je met vragen terechtkunt bij – of ondersteuning krijgen van – mensen in een vergelijkbare situatie.
 

Tips van Elsa

  1. Zoek vertrouwde mensen op wie jij als naaste kan terugvallen
  2. Voel je niet schuldig als jouw ondersteuning niet helpt

Post review

(4) lezers vinden dit behulpzaam.

Helpt deze informatie jou?

loader

Reacties

Gebruiker registratie informatie banner

Log in om de meest relevante verhalen te krijgen die aansluiten bij jouw voorkeuren. Nog niet geregistreerd? Meld je gratis aan. Uiteraard gaan we zorgvuldig om met je privacy.