Overslaan en naar de inhoud gaan

Primaire tabs

Stemmen
Ervaringen

Stemmen

Tijdens een vakantie raakte mijn zoon in een psychose, stemmen meldden zich. Verwarrend en angstig voor hem, maar ook voor ons. 
Hij werd opgenomen in een psychiatrische kliniek en daarna geplaatst in een beschermde woonvorm. De stemmen hielden aan. Ze gaven opdrachten die hij niet wilde uitvoeren. Hij was bang, voelde zich onveilig. De hulpverlening raadde hem aan afleiding te zoeken en de stemmen te negeren. Maar hoe negeer je iets dat zo angstaanjagend aanwezig is? Ingaan op zijn hulpvraag deden zijn behandelaars niet. Zij wisten kennelijk niet goed raad met die stemmen. 
Ook ik ging ertegenin, stond er niet voor open. Daardoor sprak hij niet meer met mij over zijn stemmen en trok hij zich terug. Dat was nou juist wat ik niet wilde, ik wilde verbinding houden. 

Ik ben me gaan verdiepen in ‘stemmenhoren’. Luisterde naar mensen die er ervaring mee hadden en las erover, ook in wetenschappelijk onderzoek. Ik begreep dat door de stemmen af te wijzen iemand nog dieper in een isolement raakt en het steeds moeilijker wordt hem of haar te bereiken. Om open te kunnen zijn is wederzijds vertrouwen nodig.
 
Ik zocht meer informatie, volgde cursussen en sloot me aan bij Ypsilon. Ik verdiepte me in de wereld van de psychiatrie om te zien welke inzichten en ontwikkelingen er zijn. Ik nam het initiatief om het contact met de begeleiding van mijn zoon te verbeteren: met goed resultaat.      

Een paar jaar geleden ben ik in een psychosesimulator gestapt. In een milde vorm werd een psychose nagebootst. Ik ontdekte dat de wereld tolt en vergaat: schreeuwende stemmen, draaiende beelden, geen vaste grond onder de voeten, totale chaos. Hoe bang en ontredderd word je daarvan! Als proefpersoon had ik in de bus een stang om me aan vast te houden. In een echte psychose is die er niet. 

Gelukkig komt er steeds meer erkenning, begrip en hulp voor mensen die stemmen horen en is er meer openheid. Er wordt uitgebreid wetenschappelijk onderzoek gedaan, inzichten veranderen. Er wordt gezocht naar wegen voor de cliënt om te herstellen en om zelfvertrouwen en eigenwaarde te ontwikkelen: wat kan wel! Dan is het belangrijk dat ook de naasten uitleg krijgen over stemmenhoren en worden betrokken bij de begeleiding van hun kind, broer, zus of partner. De naasten vormen vaak de enige blijvende relatie en de rode draad in het leven van de cliënt.

Mijn zoon vindt het fijn om met lotgenoten te praten of naar hen te luisteren. Zijn begeleiding heeft nu een open oor voor zijn angsten, hij voelt zich vrijer om erover te praten.
Ik hoop van harte dat deze uitwisseling hem helpt en motiveert om meer evenwicht te vinden in zijn relatie met de stemmen en de regie te nemen. Alleen dan kan hij zich staande houden in deze ingewikkelde wereld. Mijn andere zoon heeft veel van de zorg voor zijn broer van mij overgenomen. Dat vermindert mijn zorg voor de toekomst.

Tips van Lies

  1. Houd het contact
  2. Verdiep je in de aandoening
  3. Deel de zorg met anderen

 


Dit verhaal is afkomstig van MIND Ypsilon: www.ypsilon.org

Post review

(2) lezers vinden dit behulpzaam.

Helpt deze informatie jou?

loader

Reacties

Gebruiker registratie informatie banner

Log in om de meest relevante verhalen te krijgen die aansluiten bij jouw voorkeuren. Nog niet geregistreerd? Meld je gratis aan. Uiteraard gaan we zorgvuldig om met je privacy.