Overslaan en naar de inhoud gaan

Primaire tabs

34. Bevrijd van mijn moeder
Ervaringen

Bevrijd van mijn moeder

Pappa was mijn ‘moeder’, hij was er altijd voor mij. Andere kinderen riepen om hun moeder voor troost. Ik riep pappa.

Want jij was altijd boos. Bij het minste of geringste. Boos op iedereen. En boos op mij. Nog dondert de boosheid in mijn hoofd. Nog ben ik er bang voor.  Nog ben ik opgelucht als je niet boos bent. 

Het verbale geweld is mij het meest bijgebleven. Zonder schroom leefde jij je emoties uit op je gezin. Je kon dagenlang alleen maar schreeuwen, beschuldigen. Om de lieve vrede te bewaren of om escalatie te vermijden stelde pappa geen grenzen en hield het bij sussen. Hij wist ons niet te beschermen.

Zo waren we overgeleverd aan jou en je stemmingen. Als ik uit school kwam peilde ik snel hoe de vlag erbij stond. Oog voor mijn belevenissen was er nooit. Soms vroeg je hoe het was op school, maar je geloofde mijn antwoorden niet. Als ik niet aan jouw verwachtingen voldeed, door minder goede cijfers te halen of gepest te worden, vernederde je mij nog meer door te twijfelen aan mijn inzet of gedrag. Ik voelde me slecht en waardeloos. Een eigen mening hebben kon niet. Aandacht vermijden en mijn kamer induiken was de beste manier om zonder kleerscheuren de dag door te komen.

Ik danste naar jouw pijpen. Uit angst voor afwijzing, afkeuring, verwijten en ruzies kweekte ik een overdreven plichtsgevoel om voor jou te zorgen en een overdreven verantwoordelijkheidsgevoel voor jouw geluk. Voor mijzelf zorgen, luisteren naar mijn eigen behoeften en verlangens heb ik amper geleerd.

Die eeuwige waakzaamheid werd mijn tweede natuur. Ik probeer altijd te ontwaren hoe iemands gemoedstoestand is, ben bang dat ik iets niet goed doe, heb last van schuldgevoelens. Ik houd iemand in de gaten en probeer in zijn of haar behoeften te voorzien.

Het gebrek aan emotionele veiligheid maakte dat ik mijn gevoelens weg- of afvlakte: ze deden er niet toe. Nu pas zie ik in dat ik tot voor kort nauwelijks wist wat ik voelde. Ik stond niet stil bij mijn gevoelens. Ik rationaliseerde ieder gevoel weg.    

Daardoor weet ik niet goed wat mijn behoeften zijn. Ik kan mijn grenzen slecht bepalen en dus ook slecht bewaken. Ik kan niet goed voor mijzelf op komen. Voel mij hulpeloos in relatie tot anderen omdat ik moeilijk onderscheid kan maken tussen mijn eigen opvattingen en gevoelens en die van anderen. Ik identificeer mij te snel met een ander. Heb slecht een identiteit op kunnen bouwen. Dat heeft mij schade berokkend: Het ondermijnde mijn zelfbeeld, zelfrespect en eigenwaarde.

Mijn belangrijkste taak op dit moment is mij te bevrijden van jouw invloed. Ik zal niet gemakkelijk los van jou komen, zelfs niet als je sterft. De psychologische erfenis blijft bestaan. Ik ben niet verantwoordelijk voor wat jij mij als weerloos kind aandeed, maar ik ben wel verantwoordelijk voor mijn eigen herstel, hoe ik met die erfenis omga.

De waakzaamheid, spanning, angst, afhankelijkheid, het overdreven plichts- en verantwoordelijkheidsgevoel, het schuldgevoel weet ik langzaam van mij af te leggen. Nu pas leer ik te luisteren naar mijn eigen gevoelens, behoeften en verlangens, nu pas leer ik ze te uiten. Grenzen helpen mij te bepalen wie ik ben en wie de ander is. Nu pas begrijp ik hoe belangrijk dit alles is om te kunnen zijn wie je bent. Dit is wat ik met zorgzaamheid en liefde zal overdragen aan de volgende generatie, aan mijn kind.

Tips van Liz

  1. Neem de verantwoordelijkheid voor je eigen herstel.
  2. Je kunt herstellen.
  3. Als je ooit vermoedt dat een kind beschadigd raakt, neem het in bescherming

Dit verhaal is afkomstig van MIND Ypsilon: www.ypsilon.org

Post review

(51) lezers vinden dit behulpzaam.

Helpt deze informatie jou?

loader

Reacties

An

Alsof ik voor een spiegel sta, alleen mijn ervaring was met m’n beide ouders. Zowel mijn vader als mijn moeder hebben mij zo groot gebracht.

Roos

Dit verhaal is heel herkenbaar.

Anja

Heel herkenbaar. Mijn moeder was alleen meer in zichzelf gekeerd, de agressie en de woede waren onderhuids en niet op mij gericht. Naar mij keek ze simpelweg niet om (nu zegt ze omdat ze "dacht dat ik haar niet moest..."). Mijn vader gaf me wel enigszins een basis. Maar ook hij was eigenlijk vooral met zichzelf bezig. Ik heb mezelf de rol van redder en oplosser aangeleerd. Nog steeds wil mijn moeder graag dat ík de moederrol vervul.

Lynn

Ik herken dit helemaal.

Dais

Wat herkenbaar wat je schrijft. Het is alleen bij mij dat beide ouders onvolwassen zijn. Ik begin doordat ik enorme moeilijkheden heb in de relatie met mijn man nu in te zien dat zowel ik, als mijn man niet in onze jeugd geleerd te hebben hoe geweldloos te communiceren. Maar ons altijd geleerd hebben ons aan te passen aan de grillen van ons ouders. We gaan nu samen hiermee aan het werk om beter elkaar behoeftes te gaan begrijpen, om gelijk waardig met elkaar om te gaan. We kennen elkaar 30 jaar maar dit was altijd onbegrepen geweest. Dit gaat hopelijk voor zoveel meer inzicht in ons vreselijke ruzies zorgen. We zijn nu op het punt dat het zo niet verder kan en dat er echt iets moet veranderen hierin. Gelukkig houden we wel heel veel van elkaar en is dat ook ons drive om dit te gaan oppakken. Ons beschadigingen uit ons jeugd hebben we helaas ook al doorgegeven aan ons dochter van nu 19, die getuige is geweest van de vele ruzies. Maar we hebben tegen haar gezegd dat we er alles aan gaan doen om de situatie voor ons gezin te gaan verbeteren. We gaan nu hopelijk ons gedragspatronen inzien.

MaJa

Heel herkenbaar. Papa zat steeds op café in kindertijd, mama.... Nu pas, nu ik 38 jaar ben begin ik mama door te hebben. Heb nooit angst gehad voor papa, wel voor mama. Sinds een paar maanden herken ik het manipulatieve gedrag van mama. Nu kan ik het doorzien, maar het is niet gemakkelijk het te laten voor wat het is. Ik herken nu ook haar manipulatie naar papa toe. Vreselijk om te moeten aanzien, vreselijk hoe alles en iedereen mij niet geloven en steeds de shit bij mij leggen.

Gebruiker registratie informatie banner

Log in om de meest relevante verhalen te krijgen die aansluiten bij jouw voorkeuren. Nog niet geregistreerd? Meld je gratis aan. Uiteraard gaan we zorgvuldig om met je privacy.