Zomermanie
Zomer 2019. Ik ken Jan nu zo'n vijf jaar en hij is in die vijf jaar een goede vriend geworden. De eerste keer dat wij elkaar spraken was toen hij de lotgenotenlijn van Plusminus belde. Plusminus is de vereniging voor mensen met een bipolaire stoornis en hun naasten. Ik was de vrijwilliger die opnam. Jan en ik hebben beide een bipolaire aandoening. Tegelijkertijd zijn wij daarmee naasten van elkaar. We wonen niet ver van elkaar en we maken deel uit van dezelfde lotgenotengroep.
Mijn uitschieters naar boven zijn hypomaan en die van Jan daarentegen zijn manisch met psychotische en spirituele kenmerken. Jan heeft mij veel verteld over hoe de bipolaire aandoening bij hem werkt. Ook heb ik meegelezen met zijn signaleringsplan en ben ik daarin een van zijn contactpersonen.
Terug naar de zomer van 2019. Jan genoot volop van het leven en was voor de derde keer op vakantie. Nieuw was dat hij dagelijks een videoboodschap opnam en die postte op zijn facebook account. Het enige dat ik zag was zijn karakteristieke hoofd. Hoewel nogal chaotisch, waren het grappige filmpjes. Een tikkeltje over de grens, dat wel. Eenmaal terug in Nederland was zijn volgende post een autobiografisch verhaal op zijn website met daarin nogal heftige ervaringen. Niet alleen pijnlijk voor Jan maar ook voor anderen. Ik begon mij zorgen te maken. Ik belde Jan en vroeg hem of er iets aan de hand was, of het wel ging. Hij antwoordde dat het niet beter kon gaan. En ik liet mij afschepen.
Dat was geen verstandig besluit. Ik had mij niet moeten laten geruststellen. In een beginnende manie heb je een heel fijn euforisch gevoel en dat wil je vasthouden.Gelukkig heeft het deze keer niet tot een ernstige manie geleid.
De tips van Wim
- Stel samen met je naasten een signaleringsplan op
- Pas het signaleringsplan aan na elke episode
- Als je het gevoel hebt dat je naaste in een (hypo) manie zit, laat je niet afschepen. Pak niet de telefoon, maar ga erheen.
