glijdende schaal
Door een jeugdtrauma heeft mijn partner Piet PTSS. Dit heeft lang kunnen doorwoekeren. Jarenlang heeft hij ontkend dat er wat aan de hand was. Hij vluchtte weg in zijn verslaving. Deze verslaving had voor Piet gelukkig geen lichamelijke gevolgen. Wel mentale, zowel voor hem als voor ons als gezin.
Er volgden veel confrontaties. Hij werd doorverwezen, maar kreeg niet de hulp die hij nodig had. Toen kwam het dieptepunt: onder invloed van zijn verslaving pleegde hij een strafbaar feit. Hiervoor kreeg hij een flinke taakstaf opgelegd.
Na verloop van tijd kreeg Piet toch meer professionele hulp. Dankzij EMDR verdwenen de herbelevingen. Ook kreeg hij therapie gericht op terugvalpreventie. Hierdoor ging het een aantal jaar beter. Maar de verslaving die aan het trauma gekoppeld was, bleef terugkomen. Opnieuw viel hij terug in zijn verslaving. Het voelde alsof we ons op een glijdende schaal begaven.
Nog altijd ben ik continu bang dat er het weer fout kan gaan. Als Piet toch weer verslavende middelen heeft gebruikt, heeft hij achteraf enorm veel spijt. Maar zoals hij zelf zegt: de drang is op zo’n moment te groot. Voor ons gezin en voor mij persoonlijk is het zwaar om vol te houden. Maar ik houd hoop en ga ervanuit dat we uiteindelijk samen een oplossing zullen vinden. We hebben als gezin al zoveel stormen doorstaan en we zijn er allemaal sterker van geworden. Wat er ook gebeurt, dit kunnen we aan!
De tips van Ans
- Probeer de persoon achter de verslaving te blijven zien.
- De verslaving van je dierbare heeft ook gevolgen voor jou als naaste. Maar vergeet niet dat de verslaving geen persoonlijke aanval op jou is.
