Zus
‘Mama, ze weten nog niet dat hij in een kliniek zit, dus wil je er niet over praten als ze er zijn?’ Ik slik even. Natuurlijk snap ik het. Haar vriendinnen van school komen. Ze gaan zich optutten voor het kerstgala. Met lekkere hapjes en nagellak. Ik zie haar genieten. Vrolijk babbelend met haar vriendinnen. Een sprankelend meisje. Mijn dochter. In haar wereld.
‘Mama, hoe laat gaan we naar de kliniek? Dan ben ik op tijd thuis om mee te gaan.’ Vanmiddag gaan we naar Zoon. Om zijn verjaardag te vieren op de groep. Met taart.
Twee werelden. Ze sprankelt er zo goed mogelijk doorheen. Mijn prachtmeisje.
‘Ga je ook een blog schrijven dat ik een nieuwe bril heb?’ Stralend kijkt ze me aan. Honderdvijftig woorden over mijn dochter. En haar bril. Het is zo’n mooie bril, dat ze vindt dat ze er nieuwe kleding bij nodig heeft. Voor haar look. Lachend zeg ik haar dat ze vast iets leuks kan kopen als ze haar kleedgeld krijgt. Ze lacht terug. Het viel altijd te proberen…
Een nieuwe bril, een mijlpaal voor mijn meisje. Vandaag is haar bril onze wereld. En wat een mooie wereld, alles is helder. ‘Weet je dat ik alle kleuren ken van de regenboog?’, babbelt ze. ‘En mam, mijn vriendinnen wilden allemaal mijn bril even op, leuk he?’
Mijn dochter. De brus van haar broertje. Haar mijlpalen staan vaak in de schaduw van zijn autisme. Elke regenboog die vanaf nu verschijnt, kleurt extra mooi voor haar. Mijn mooie, wijze, prachtige dochter.
Tips van Natasja
- Voorkom dat alle aandacht naar het kwetsbare kind gaat. Heb oog voor je andere gezinsleden.
- Accepteer dat de naaste met problemen niet altijd op nr. 1 staat.
- Gun je andere gezinsleden hun eigen leven
Meer ervaringen van Natasja zijn te vinden op http://vlindernatasja.blogspot.com/
