Ik herken veel. Zéker het deel van slecht luisteren. Geeft mij regelmatig het gevoel niet belangrijk te zijn. Ik probeer dan iets te vertellen en hij vult voor me in. Ik kan dus niet gewoon iets vertellen.... Hij vergeet ook héél veel van wat ik gezegd heb. Wéér het gevoel dat mijn dingen niet belangrijk zijn. Ondertussen weet ik gelukkig wel dat dat niet zo is. Hij vindt me héél belangrijk, alleen lukt die concentratie hem niet. Ik ben ook degene die moet zorgen dat we op tijd zijn. Zijn tijdsbesef en inschatting zijn niet goed. Hij wil niet (te ver) vooruit plannen en ik juist wel.

Zo herkenbaar, alles.

Het gebrek aan empathie is heel herkenbaar en vind ik erg moeilijk. Het voelt zo eenzaam... Alleen al het feit dat andere partners daar ook tegenaan lopen en ik daar niet alleen in ben is al ondersteunend voor mij.

Het herkenbaar is. De tips zijn fijn.

Ik heb een zoon, zwaar verslaafd, al jaren beïnvloed dit mijn leven, ik kan niet meer ben 67vjaar en alleenstaand, ben blij dat ik van jullie kan horen, dat hij het alleen kan doen, vind vreselijk te zien hoe hij voortdurend moet vechten

Herkenbaar verhaal. Mijn moeder was ongelukkig en trok haar gezin mee in haar drama. Dagen zwijgen of juist woede uitbarstingen, dreigen met weglopen en zelfmoord. Mijn vader was door zijn werk veel afwezig en ik voelde me pas veilig als hij thuiskwam. Maar echt bescherming geven deed hij ook niet. Inmiddels ben ik 52 en voel ik nog dagelijks de gevolgen van het onveilig gehecht zijn.

Ik zie heel veel gelijkenis, omdat ik ook ADD heb en mijn 2 zonen ook, maar helaas ontkennen zij dat nog, het is extra moeilijk daar ik ook een dochter met schizofrenie heb

Het spreekt me aan dat deze informatie praktisch gericht en herkenbaar is.

Precies herkenbaar, dat grenzeloze en over jouw grenzen heengaan. Narcistisch. Bewust je leven kapot maken uit jaloezie ook. Blijf bij jezelf, zoek hulp en hoe moeilijk ook, zeg het tegen die persoon in de ik vorm.

Zo herkenbaar
Ik sta op het punt om afstand te nemen wat in zo moeilijk vind. Hij wil geen hulp hij vind dat hij geen probleem heeft en ons leven draait om zorgen over ben
Hij is ook agressief en heeft zijn zus en jongste dochter bijna aangevallen. Hij is 22 we hebben hem gezegd dat hij geen hulp aanvaard dan mag hij weg. Wij weten ook dat hij dit waarschijnlijk niet doet. Wij zijn als bezig meg hem sinds zijn 16e
Ook met hulpverlening geprobeerd maar die doen niks meer nu hij volwassen is en zelf blijkbaar moet beslissen
Ik voel met uitgeput.